Poszukiwania innych „Ziem” w kosmosie trwają nadal 30 lat później.

W 1995 roku szwajcarscy naukowcy Michel Mayor i Didier Queloz po raz pierwszy potwierdzili istnienie planety w układzie innym niż nasz. Odkrycie to, upamiętnione w zeszły piątek na Uniwersytecie Genewskim, gdzie oboje pracowali, zapoczątkowało w astronomii poszukiwania egzoplanet, na których, tak jak Ziemia, mogłoby istnieć życie.

Prestiżowe centrum badawcze, w którego Wydziale Astronomii obaj eksperci pracowali w 1995 r., otworzyło wystawę w centrum Genewy, nad brzegiem Jeziora Genewskiego, aby uczcić rocznicę. W tym celu zorganizuje również kilka konferencji, a jedną z nich będzie obecność emerytowanego burmistrza.

6 października 1995 roku obaj naukowcy ogłosili odkrycie planety, którą nazwali 51 Pegasi b, później znanej również jako Dimidium , co było osiągnięciem, Ćwierć wieku później, w 2019 roku, oboje otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.

Odkrycia gwiazdy oddalonej o prawie 51 lat świetlnych — podobnej wielkości do Jowisza, choć znajdującej się znacznie bliżej swojej gwiazdy niż Jowisz od Słońca — dokonano dzięki wykorzystaniu układu pomiaru prędkości radialnej, który mierzy niewielkie oscylacje gwiazdy wywołane bliskością planety.

Queloz i Mayor wykorzystali dane uzyskane za pomocą spektrografu ELODIE w Obserwatorium Haute-Provence w południowo-wschodniej Francji, gdzie już w 1994 r. zaczęli podejrzewać, że obiekt krąży wokół gwiazdy 51 Pegasi co 4,2 dnia, choć minął rok, zanim upewnili się, że jest to planeta.

Przeczytaj: Co się stanie, jeśli będę jeść bolillo CODZIENNIE? Egzoplanety stają się mniejsze i „zimniejsze”

Odkrycie to otworzyło drzwi do nowej dziedziny astronomii – egzoplanetologii, w ramach której odkryto już ponad 5000 planet – co z pewnością stanowi niewielką część całkowitej liczby, biorąc pod uwagę, że nasza galaktyka, Droga Mleczna, składa się z setek miliardów gwiazd.

Początkowo można było zaobserwować tylko największe egzoplanety znajdujące się najbliżej swoich gwiazd, ale szczególnie W ciągu ostatnich 10 lat poszukiwania zawężono do obiektów, których mniejszy rozmiar lub większa odległość od „słońc” z większym prawdopodobieństwem sprzyjają powstaniu życia, a więc takich, które mają skaliste planety zamiast gazowych, bardziej stabilne atmosfery i odpowiednie temperatury.

Jak wyjaśnił Queloz w niedawnym wywiadzie dla szwajcarskiej stacji telewizyjnej RTS , naukowcom udało się już przeanalizować atmosfery niektórych z tych egzoplanet, co jest kluczowe dla poszukiwania możliwych oznak życia na gwiazdach wielkości Neptuna.

Satelita CHEOPS , czyli spektrograf ESPRESSO — zaprojektowany w Genewie i zainstalowany przez Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) w chilijskim systemie teleskopu Atacama Desert Telescope System — przewodzi aktualnym poszukiwaniom, wykorzystując nowe systemy, takie jak tzw. metoda tranzytowa, która wykrywa niewielkie, okresowe spadki jasności gwiazdy, gdy planeta przechodzi przed nią.

Nareszcie kolejna planeta z życiem?

Wiadomości o nowych kandydatkach na egzoplanetę, która może być „Ziemią B”, pojawiają się coraz częściej i w końcu W kwietniu ubiegłego roku Teleskop Jamesa Webba ogłosił odkrycie „oznak aktywności biologicznej” na jednej z tych planet, położonej 124 lata świetlne od naszej planety.

Naukowcy pracujący na danych z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba zidentyfikowali na egzoplanecie cząsteczki, takie jak siarczek dimetylu, które na Ziemi są związane z procesami biologicznymi. Mimo to odkrycie to nie osiągnęło progu statystycznego niezbędnego do potwierdzenia obecności życia.

Odkrycie egzoplanety, zwanej K2-18b , o masie osiem razy większej od masy Ziemi, która według jej badaczy może być pokryta wodą, uznano za przełom, chociaż astronomowie, tacy jak sam Queloz, ostrzegali, że należy podchodzić do tego z ostrożnością.

„Wykrywanie życia przez atmosferę planety jest niezwykle skomplikowane. Najpierw musisz zrozumieć, jak działa planeta, potem jej atmosfera, a na końcu, jak powstaje życie” – wyjaśnił Queloz.

*Bądź na bieżąco z aktualnościami, dołącz do naszego kanału WhatsApp .

AO